- Η στράτευση του εργαζόμενου ως κληρωτού αποτελεί την εκπλήρωση του καθήκοντος του προς την πατρίδα και δεν θεωρείται ανυπαίτιο κώλυμα (σπουδαίος λόγος) μη παροχής εργασίας με την έννοια των άρθρων 657-658 του Αστικού Κώδικα. Επομένως ο εργοδότης δεν υποχρεούται να καταβάλει αποδοχές.
- Αντίθετα η στράτευση του μισθωτού ως εφέδρου θεωρείται ότι αποτελεί σπουδαίο λόγο αποχής από την εργασία, χωρίς την υπαιτιότητα του εργαζόμενου, επομένως σύμφωνα και με τις παραπάνω διατάξεις ο εργοδότης οφείλει να καταβάλει στον εργαζόμενο αποδοχές για ένα μήνα εφόσον έχει υπηρεσία σε αυτόν μεγαλύτερη από έναν χρόνο, ή μισό μήνα εφόσον η υπηρεσία είναι μικρότερη από ένα χρόνο. Με την προϋπόθεση ότι το δικαίωμα αυτό ο μισθωτός δεν το έχει χάσει λόγω άλλου ανυπαίτιου κωλύματος π.χ. ασθένεια, ατύχημα κτλ.
Από τις αποδοχές που οφείλει ο εργοδότης, δικαιούται να εκπέσει ό,τι έλαβε ο στρατευόμενος ως επίδομα από τον Ασφαλιστικό του Οργανισμό.
Δώρα Εορτών
Ο εργοδότης υποχρεούται να καταβάλει Δώρο Εορτών (Χριστουγέννων και Πάσχα) στους στρατευόμενους, μόνο για το χρονικό διάστημα που προσέφεραν υπηρεσία κατά τα χρονικά διαστήματα που υπολογίζονται τα Δώρα.
Αναγνώριση χρόνου υπηρεσίας
Η υπηρεσία των μισθωτών στο στρατό υπολογίζεται ως χρόνος πραγματικής εργασίας για την άσκηση των δικαιωμάτων τους (π.χ. για αύξηση μισθού, προαγωγές, χορήγηση πολυετίας κτλ.) στον εργοδότη στον οποίο εργάζονταν πριν από την στράτευση τους (άρθρα 8 του Ν. 2054/1952 και 34 παρ. 7 του Ν.Δ. 2961/1954). Δεν ισχύει το παραπάνω σε μεταγενέστερους εργοδότες.
